Geld is gratis
Een jonkvrouw heeft geen baan en wilt niet werken voor haar geld. Ze is liever lui dan moe. Haar achterliggende gedachte is: “Waarom zou ik werken, als ik toch alles kan doen wat ik wil, meer tijd en vrijheid heb, terwijl ik elke maand mijn geld zomaar eventjes op mijn bordje krijg via mijn uitkering?”. Een man in de veertig simuleert dat hij ziek is. Hij vertelt de doktoren dat hij niet kan lopen vanwege een aandoening in zijn knieën. Hij liegt omdat hij van het leven wilt genieten zonder te werken. Hij wilt lekker uitslapen, lui zijn, de hele dag televisie kijken en de dingen doen die hij leuk vindt. Mensen werken normaliter hard om in de samenleving te worden gepositioneerd op een plek die zijzelf ambiëren. Maar, wat nu als er geen noodzaak is om uw best te doen? Wat nu als de existentie waarbij men absoluut niks uitvoert, aantrekkelijker is dan om te werken voor het geld? Dit type mens handelt met de volgende mind- set: “ Hoe kan ik mijn behoeften bevredigen, met zo min mogelijk moeite?”. De bovenstaande voorbeelden geven aan dat er geen sturende constructie is om een optimale economische positie te verkrijgen.
Nederland heeft een sociale zekerheidsstelsel om haar inwoners te behoeden voor armoede. Maar hoe zit het met reciprociteit? Wat moet men doen voor dit geld? Eigenlijk bijna niets… Het enige is dat men naar de doktoren moet om ze vervolgens te overtuigen van het onvermogen om te werken en de sociale dienst laten zien dat ze echt hun best doen om een baan te vinden, wat gerelateerd is aan het aantal verstuurde sollicitatiebrieven. Vanuit deze optiek bezien, is geld ‘gratis’.
Aan de andere kant, zijn er mensen die echt ziek zijn, mensen die te maken hebben met inertie, de onbekwaamheid om te werken. Dit kan niet worden ontkend. Deze mensen hebben recht op een volwaardig bestaan. Op dit moment, is er een strenge selectie in de allocatie van overheidssteun. Zelfs mensen die erg ziek zijn, worden gedwongen tot arbeid. Ziektes zoals een whiplash, depressie, reuma, etc. zijn niet- meetbare ziektes. Dit resulteert in een geblinddoekte gedwongenheid tot werken. Deze zieke mensen kunnen niet omgaan met hun onbekwaamheid en hebben te maken met stress en druk zodat zowel de mentale als de fysieke conditie nog verder achteruit gaan.
De overheid zou mensen die misbruik maken van het sociale zekerheidsstelsel moeten motiveren om winstgevend te opereren. Bovendien zou er een nadruk moeten zijn op het creëren van een positief imago van ‘werken’ en ‘uw best doen’ om enthousiasme en verspreiding van ditzelfde enthousiasme te krijgen, voor de contributie aan de samenleving als geheel…
Copyright © 2004 - 2018 Ticanaf. All Rights Reserved. Ticanaf® is a registered trademark. Copyright:D.D. 04-10-2004; 4.409373.5. Any form of reproduction, storage or transmittal of this material is prohibited without the written permission of Ticanaf. Permission to produce or copies may be obtained by contacting Ticanaf, Lau Mazirellaan 466, 2525 WV, The Hague, The Netherlands, or by calling + 31 70 329 87 17.
|
|